Longfibrose is een verzamelnaam voor een groep zeldzame longziekten die gemeen hebben dat ze voor verlittekening van het normale longweefsel zorgen. Doordat de longen zo hun elasticiteit verliezen, functioneren ze minder en neemt de patiënt minder zuurstof op. Dat geeft klachten als kortademigheid, hoesten en vermoeidheid. Binnen de longfibrose kun je verschillende groepen onderscheiden, bijvoorbeeld ingedeeld naar oorzaak. Als er geen oorzaak bekend is, spreken we van idiopathische pulmonale fibrose of IPF. Dat is de meest voorkomende soort.
Meer recent zijn er aanwijzingen dat de mogelijke oorzaak ligt in een afwijkend reparatiemechanisme na waarschijnlijk een beschadiging van het longepitheel, wat uiteindelijk Er is de afgelopen vijftien jaar veel onderzoek gedaan en zo weten we inmiddels wel iets meer. Aanvankelijk werd gedacht dat IPF getriggerd werd door een ontstekingsproces leidt tot overmatige bindweefselvorming, resulterend in de fibrotische veranderingen die we zien bij IPF.
Behandeling in de zoutkamer zorgt ervoor dat patiënten met longfibrosis en IPF beter zuurstof kunnen opnemen. Door de ontstekingsremmende werking vermindert kans op infectie en verhoogt weerstand.
